Bir bütün olarak da anlamı "yaşam gücüyle bütünleşme yolu"dur. Aikidonun felsefesi insanın kendi yaşam gücünü geliştirmekten ibarettir. Yaşam gücünü geliştirmek, ama kazanım ile veya yenilgi ile bağlanmamaktır. Aikido öğrencilerine aikidoka denir. Aikidonun savaş sanatı olarak ortaya çıkışı 1930-1960 yıllarına rastlar. Aikidonun kurucusu ve ilk hocası (bilindiği adıyla Ōsensei) Morihei Ueshiba (1883-1969)'dır. Teknik anlamda aikidonun temelinde yatan savaş sanatları daitō-ryū aiki-jūjutsu ve kenjutsudur.

Aikido eğitimi; bir sistem dahilinde ve belirli temel hareketlerin öğretilmesinden sonra tam anlamıyla başlamaktadır. Bu nedenle aikidoya her yeni başlayan kişi "Kihon" yani temel çalışmaların ardından teknik çalışmalara başlar. Bu temel çalışmalar öğrencinin teknik çalışırken karşılıklı nasıl duracağı, teknik yaparken nelere dikkat etmesi gerektiği, kendisine teknik yapılırken nelere dikkat etmesi gerektiği, teknikler esnasında adımlarını nasıl kullanması gerektiği gibi birçok temel konuyu kapsar. Aikido bir savaş ve savunma sanatıdır. Dolayısıyla, doğasında mücadele vardır. Ancak bu savaş sanatını yapan kişilerin zarar görme ya da sakatlanma olasılığı çok düşüktür.

Türkiye’de Aikido, Kenji Kumagai’nin önderliğinde 1983 yılının Haziran ayında İstanbul Kadıköy’de Ahmet Berkol Sensei’nin Samurai Spor Salonu’nunda bir grup öğrenci ile başlamıştır. Küçük bir grupla düzenli olarak çalışmalar devam etmiş ve sonrasında yenilerin katılması ile çalışmalar dahada güçlenmiştir. 1944’te Hukushima’da doğan Kenji Kumagai Shihan, 1963’te girdiği Wakayama Üniversitesi’nde Aikido’ya başlamış, 1969 – 1971 yılları arasında Hirokazu Kobayashi’nin yanında, 1977 – 1981 yılları arasında da Tokyo Honbu Dojo’ya bağlı olarak Urawa Aikikai’de çalışmalarına devam etmiştir.